Vijftien bruine, kartonnen, stapelbare en vooral stoffige dozen. Daar zat ik tussen. Helemaal in een hoek op een veel te warme zolder. Het was vorige zomer dat mijn ouders beslisten om te verhuizen van mijn ouderlijke thuis naar een modernere en praktischere woning. Met hen diende ook 40 jaar geschiedenis de woning te verlaten. Wat een mens allemaal spaart en bewaart! Puur uit nostalgie of “omdat we het misschien nog wel eens nodig hebben”. Zo ook mijn oude studieboeken in die kartonnen, stoffige dozen. In de vrees belangrijke informatie zomaar weg te gooien opende ik deze archeologische schatten. Ik stond verwonderd ! Eerst en vooral omwille van mijn handschrift (zo leesbaar !), maar vooral omwille van de inhoud. Het overgrote deel van wat ik toen als belangrijke examenstof in mijn hoofd had geramd, was ik ondertussen al lang niet meer meester. Bovendien heb ik nagenoeg niets van die informatie nodig gehad in mijn professionele leven en stond ik versteld hoe achterhaald de leermethodes ondertussen zijn geworden.
Dit is geen pleidooi tegen het onderwijs dat ik toen genoten heb. Ik ben ervan overtuigd dat een brede basis uiterst belangrijk is om te leren leren, om een fundament te vormen van algemene kennis en om een weg te kunnen kiezen in functie van persoonlijke interesses.
Het is wel een pleidooi voor continu, individueel en autonoom blijvend bij te leren. Stel jezelf de vraag “Waar heb ik de kennis en vaardigheden geleerd om een professional te worden in mijn vak? ”In de praktijk, opgebouwde ervaring, opleidingen aangeboden door de werkgever, avondschool, vakliteratuur, trial & error, autodidactisch, via een collega, … en waarschijnlijk een combinatie van voorgaande en meer.
Dagelijks ontmoet ik tijdens mijn trainingsessies of coachings professionals. Veelal hebben ze enkele jaren ervaring, hebben vele watertjes doorzwommen en zijn uiteindelijk na hard werken in een comfortabele positie beland. Een deel ervan herken je aan deze uitspraken: “mij ga je niets meer kunnen bijleren, ik doe dit al 20 jaar!” of “dat hebben wij vroeger al eens geprobeerd, maar dat werkt niet bij ons” of “ik heb 10 jaar geleden eens een cursus gevolgd en toen zeiden ze iets anders.”
Wanneer ik bovenvermelde vraag stel, ken ik op voorhand reeds de antwoorden. Maar wanneer volgende vraag gesteld wordt, wordt het even stil. “Waar zal u de kennis en vaardigheden halen om een professional te blijven in uw vak ?”
Atlas wil als groei-architect een belangrijke rol spelen in het denken, leven en werken van mensen. Vanuit passie, expertise en dwarsdenken werken we samen aan een steeds nieuwere wereld waarin de mens ontdekt dat hij moediger, bekwamer en met meer vreugde kan werken én leven…