Advies - to follow or not to follow?
Wekelijks spreek ik af met Steven, één van mijn allerbeste vrienden, om samen te gaan sporten. Gehinderd door een drukke avondspits zou hij die vrijdagavond iets later zijn. In afwachting van zijn komst werk ik in het cafetaria van de sportclub nog enkele mails af op mijn smartphone tot op een gegeven moment Tom binnenwandelt. Ondanks het feit dat we elkaar sinds de middelbare school niet meer hadden gezien, herkenden we elkaar onmiddellijk en sloegen we aan de praat. Tom was net 33 geworden en werkte reeds 5 jaar voor een overheidsdienst. Tot op heden kon hij zijn job perfect combineren met avontuurlijke reisplannen. Maar nu had hij iets heel ambitieus in gedachten. Tom wou er even tussenuit, de wijde wereld in. Een sabbatjaar nemen om even te bezinnen. Een time-out om zichzelf te ontdekken. De wereld rond. Enorm gedreven en begeesterd vertelde hij over zijn plannen. Het reisplan was uitgestippeld, de euro’s gebudgetteerd, de koffers virtueel reeds gepakt. En toch zag ik nog een kleine twijfel in Tom zijn ogen. “Ik denk dat ik het ga doen” mompelde hij. “Het is nu of nooit! Toch?”. “Blijkbaar ben je toch nog niet helemaal zeker Tom?” aarzelde ik. “Toch wel, al mijn vrienden zeggen dat ik het moet doen en ook mijn collega’s vinden het een top idee!”. “En wat vinden jouw ouders ervan?” “Ik weet het niet, ik durf het hen niet goed te vertellen …”.
Mensen horen het liefst wat ze willen horen.
Zo werd enkele jaren geleden, tijdens een assessment voor een salesmanager, mijn oordeel gevraagd. Ondanks mijn negatief advies gebaseerd op uitgebreide gesprekken en enkele testen bleef de CEO tot tweemaal toe aandringen of ik het toch niet mogelijk achtte dat deze persoon beloftevol potentieel kon zijn voor het bedrijf. Ik hield voet bij stuk, maar de persoon werd toch aangeworven. Tien maanden later contacteerde de Human Resources van hetzelfde bedrijf mij met de vraag: “Kan je ons adviseren in een moeilijke situatie. We hebben een Sales Manager in dienst die na 10 maanden nog steeds geen impact heeft op zijn team. Er is totaal geen opvolging en hij wordt als persoon niet aanvaard. Wat kunnen we doen? Wat is uw advies?” Eigenlijk zou ik moeten geantwoord hebben: “Ik adviseer u om 10 maanden geleden mijn advies gevolgd te hebben.”Mensen horen het liefst wat ze willen horen.Wie ’s avonds al eens wegzakt voor de televisie zal zeker al eens een stukje opgevangen hebben van programma’s zoals “Kitchen Nightmares” of “The Hotel Inspector” waar Gorden Ramsey en Ruth Watson respectievelijk restaurant- en hoteleigenaars uit de rode cijfers halen, of “The Fixer” met Alex Polizzi die Britse familiezaken futureproof maakt. Zo helpt personal trainer Chris Powel mensen met morbide obesitas in het programma “Obese”. En dichter bij huis adviseert Jani Kazaltzis Belgische koppels over hun kledingstijl in “Zo man, zo vrouw”. Deze programma’s hebben als gemeenschappelijke deler dat de vrijwillige -initieel enthousiaste- deelnemers op één of ander moment gegarandeerd in conflict gaan met “de expert”. Ze houden het graag bij het oude, bij het gekende, bij hun eigen mening. En vooral, de specialist, “die kent er niets van!”
Mensen horen het liefst wat ze willen horen.
Volg nooit blindelings het advies van een expert, maar sta er wel voor open. Zet uw persoonlijke dogma’s opzij. Maak ruimte voor verschillende invalshoeken. Laat u inspireren. En daag vooral uzelf uit.
